De Ikea ervaring

Op een dag in 2008
Middenin het 'knap de kamer van je zoon op' project is het tijd voor een nieuw avontuur. Het vorige: zwetend laminaat leggen. Nu klink ik vermoedelijk praktisch handig als vrouw maar laat je niet bedotten. Ik ben meer bedreven in kopen dan klussen. Daarom zou het nieuwe avontuur me beter op het lijf geschreven moeten zijn. De aanschaf van een nieuw bureau met bureaustoel. Zoon had online zijn keuze gemaakt. Graag te betalen en af te halen bij de Ikea.

De Ikea in Groningen was een poosje ervoor verhuisd naar een andere locatie. Ik had geen idee waarheen. Op de website stond uiteraard het adres maar dat was toch waar ze eerst hun complex hadden? Waar zijn ze gebleven! De ANWB routeplanner bracht geen klaarheid in deze zaak. Behalve de beschrijving kreeg ik het bijbehorende plattegrond kaartje niet te zien. Map 24 deed wel moeite me op weg te helpen. De Ikea zat wel degelijk op een andere locatie. Het was gewoon erg vlakbij hun vorige adres. Van het Sontplein naar de Sontweg. Verwarring verholpen.

Nu het kwartje is gevallen, kunnen we gaan. Dan protesteert zoon. Hij heeft echt geen zin naar de Ikea te gaan. Lui hangt hij op de bank. Hij is moe en er komt net een leuk programma op televisie. Zou je hem niet aan zijn kuifje trekken? De afgelopen dagen ben ik voor hem in de weer geweest. De gang naar de Ikea is ook in zijn belang en dan wil hij niet mee? Wat krijgen we nou! Moeders wil is wet. Een klein kwartiertje later zijn we onderweg.

Het nieuwe complex is oneindig groter dan het oude pand. We voelen ons als toeristen in een vreemd gebied. Waar moeten we heen en hoe komen we daar? We bestuderen de plattegronden om in de buurt van Tovik en Allak te komen. Het klinkt als twee kleine dorpjes ergens in niemandsland. We hebben het echter over een bureau en een bureaustoel. Op te pikken in het magazijn zelfbediening. Gelukkig hebben ze bij de Ikea allemaal borden en bewegwijzering want anders is een Tom Tom onontbeerlijk.

In het magazijn zijn we het spoor bijster. Het is daar gigantisch groot en een vindplaats traceren best moeilijk. Gang 38, rek 4, geen bureau en gang 34, rek 6 levert ook al geen bureaustoel op. We krabben ons eens op het hoofd. Via een apparaat op de afdeling check ik de locatie van de gewilde goederen. Het moet daar toch echt zijn. Waarom staat het er dan niet! Omdat we vlak erna ontdekken dat we twee mutsen zijn die aan de verkeerde kant in het gangpad zoeken. Daarna slaagt de missie alsnog.

Een paar dagen later 
Tovik en Allak arriveren bij ons thuis. Het zweet staat me al in de handen om ze in elkaar te moeten zetten. Angstvisioenen heb ik! Van Zweedse schröfjes, dankzij Youp van 't Hek en zijn ervaring met het Ikea stapelbed.

Bron filmpje: Youp van 't Hek, o(e)uvre deel 2; spelen met je leven --> Alle rechten voorbehouden aan de rechtmatige eigenaar van dit materiaal. Ik ben slechts de uploader van dit filmpje