Zahra Bahrami
Op 5 januari 1965 kwam zij in Teheran ter wereld. Op zeker moment is zij naar Nederland gekomen en midden jaren '90 kreeg ze hier de Nederlandse nationaliteit. Ze behield tevens haar Iraanse nationaliteit.
In Nederland kreeg zij in 2003 drie jaar, waarvan één jaar voorwaardelijk, voor het smokkelen van een grote partij drugs uit het Caribisch gebied. In 2007 nog een keer voor het vervalsen van een paspoort. Haar kinderen woonden nog in Iran en in 2009 ging ze voor een familiebezoek terug naar Iran. Ze liep, volgens de Iraanse regering, mee in een demonstratie, de zogenoemde asjura-manifestaties, op 27 december 2009. Een paar dagen later volgde haar arrestatie. Het Iraanse regime klaagde haar aan voor activiteiten tegen de regering, het verspreiden van anti-Iraanse propaganda en drugsbezit. Bij haar thuis zou namelijk cocaïne en opium gevonden zijn. Alle reden voor de regering haar een doodvonnis op te leggen. Op 45 jarige leeftijd, op 29 januari jl., is zij in Iran opgehangen.
Bijkomende zaken rondom Zahra
Tijdens het proces erkende de rechtbank haar Nederlandse nationaliteit niet. Als gevolg daarvan weigerde Ahmadinejad haar consulaire bijstand door Nederland.
Onduidelijkheid heerst of zij tijdens de demonstratie is opgepakt of een paar dagen later thuis. Volgens de Iraanse ambassadeur is zij thuis opgehaald. Daar zouden drie paspoorten aangetroffen zijn, waarvan eentje vals, en een partijtje cocaïne en opium. Toevallig precies die zaken waarvoor ze in Nederland veroordeeld is of is dat toch niet zo toevallig?
Het kan twee kanten op. Zij was hardleers en ging opnieuw in de fout. Het kan ook en dat sluit ik niet zomaar uit: Iran wist van deze veroordelingen en heeft deze 'gebruikt' om hard te maken dat ze terecht de doodstraf kreeg. Argument daarvoor kan zijn dat er politieke en/of economische belangen op het spel stonden. Door deze extra zaken te verzinnen, hoopten ze dat het beter zou verkopen dan slechts vanwege 'activiteiten tegen de regering'. In ons land volgt tenslotte geen straf voor het vreedzaam meedoen aan een demonstratie en om kritiek op de regering te hebben. Het is mogelijk maar niet te bewijzen.
Het kan twee kanten op. Zij was hardleers en ging opnieuw in de fout. Het kan ook en dat sluit ik niet zomaar uit: Iran wist van deze veroordelingen en heeft deze 'gebruikt' om hard te maken dat ze terecht de doodstraf kreeg. Argument daarvoor kan zijn dat er politieke en/of economische belangen op het spel stonden. Door deze extra zaken te verzinnen, hoopten ze dat het beter zou verkopen dan slechts vanwege 'activiteiten tegen de regering'. In ons land volgt tenslotte geen straf voor het vreedzaam meedoen aan een demonstratie en om kritiek op de regering te hebben. Het is mogelijk maar niet te bewijzen.
Het is maar de vraag of het proces eerlijk verlopen is. De Nederlandse Ambassade mocht er niet bij zijn en de media al helemaal niet. Daarom is hier slecht zicht op. In andere soortgelijke gevallen kwam het geregeld voor dat men een doodstraf of levenslang kon omzetten naar een lagere straf. Waarom dat voor Zahra niet kon, is onduidelijk.
Na de executie
Rosenthal moest op het matje komen in een Tweede Kamer debat. Daarvóór bleef hij vasthouden aan zijn bewering dat hij er toch echt alles aan had gedaan te voorkomen dat Zahra daadwerkelijk de dood zou vinden. Tijdens het beantwoorden van de Kamervragen bleek dat genuanceerder te liggen. Aan de hand daarvan moest hij toegeven dat níet alles was gedaan. Zo was onder andere Rutte niet gevraagd contact te zoeken met Teheran. Geen contact was gezocht met de Iraanse ambtgenoot van Rosenthal. Aan de andere kant had Iran Rosenthal ook misleid door aan te geven dat er nog mogelijkheid was tot een hoger beroep.
Dan rijst de vraag hoe het kan dat deze mogelijkheid in de kiem is gesmoord door Zahra zo vlot op te hangen. Is er tijdens de verhoren iets 'misgegaan'? Thomas Erdbrink, Nederlands correspondent in Iran, voert in een interview aan dat dit onwaarschijnlijk is omdat Zahra alles al had bekend wat er te bekennen viel. Haar bekentenissen zijn uitgezonden op de Iraanse televisie. Persoonlijk trek ik het waarheidsgehalte van dergelijke bekentenissen in twijfel. Mede door het boek De Naakte Waarheid van Monireh Baradaran.
Volgens Rosenthal heeft de Nederlandse regering besloten alle ambtelijke contacten met Iran te bevriezen.
We zullen wel weer zien hoe lang dat standhoudt. Voor Zahra is het sowieso allemaal te laat. Voor haar kan niks meer gedaan worden. Zij was misschien niet van onbesproken blad maar zover had het met haar niet mogen komen. En wie blijft er weer achter met de ellende? Familie. Zij moeten maar zien hoe ze dit verlies verwerken.
Bronnen: Wikipedia, Bol.com, Nieuwsuur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten